Nie miał być hitem, a poruszył miliony widzów. Jeden z najgłośniejszych filmów dekady dostępny na Netflixie

Są historie, które odzierają widza z poczucia komfortu i zmuszają do spojrzenia na świat z perspektywy tych, których łatwo przeoczyć. Jedną z nich jest „Nomadland”. To poruszający film nagrodzony trzema Oscarami, opowiadający o kobiecie, którą dramatyczne okoliczności zmusiły do życia w drodze. To opowieść o utracie wszystkiego, o przetrwaniu i o wolności, która nie zawsze wygląda tak, jak sobie ją wyobrażamy. „Nomadland” śledzi losy Fern, kobiety po sześćdziesiątce, która z dnia na dzień traci pracę, dom i poczucie bezpieczeństwa. Gdy jej rodzinne Empire, niewielkie miasteczko zależne od jednej fabryki, znika z mapy, Fern zostaje sama z traumą i pustką, której nie potrafi zagłuszyć. Wsiada więc do vana i rusza w podróż przez Amerykę, w poszukiwaniu pracy, ludzi i nowej definicji domu.

Decyzja, która przestawia całe życie na inne tory

W chwili, gdy Fern traci ostatnie oparcie, podejmuje decyzję, która zmienia wszystko: pakuje najpotrzebniejsze rzeczy i zamienia vana w tymczasowe schronienie. Nie wie, dokąd dojedzie ani co ją czeka. Wie tylko, że jej dawne życie przestało istnieć. Podczas wędrówki dołącza do społeczności współczesnych nomadów, czyli ludzi, którzy z wyboru lub konieczności żyją poza systemem. Pracują sezonowo, przemieszczają się w rytmie tymczasowych zleceń, świętują małe zwycięstwa i uczą się radzić sobie w świecie, który nie oferuje im żadnych gwarancji. Film pokazuje ich codzienność bez upiększeń, ale też bez ocen.

Nomadzi: wolność czy konieczność?

W „Nomadland” prawdziwi nomadzi grają… samych siebie. Linda May, Swankie czy Bob Wells wnoszą do historii autentyczność, której nie da się wykreować na planie filmowym. Ich doświadczenia pokazują Amerykę w momentach, gdy system zawodzi najsłabszych, a starość i brak zabezpieczenia finansowego stają się dramatem rozgrywanym w ciszy. Dla jednych nomadyzm to forma wolności — życie bez kredytu, bez sztywnych granic i bez przymusu. Dla innych to jedyne wyjście po ekonomicznym upadku. Film wybrzmiewa dzięki temu wielogłosowi: zamiast tezy, pokazuje ludzi, a zamiast manifestu codzienność.

Kto stoi za filmem „Nomadland”?

Za kamerą stanęła Chloé Zhao, która wyreżyserowała film i napisała scenariusz na podstawie reportażu Jessiki Bruder „Nomadland. W drodze za pracą”. Reżyserka połączyła dokumentalne spojrzenie z intymną perspektywą Fern, tworząc coś pomiędzy filmem fabularnym a poetyckim studium samotności. W roli Fern występuje Frances McDormand, której nie trzeba przedstawiać. Jej kreacja jest surowa, szczera i pełna czułości dla bohaterki, którą gra. Towarzyszą jej David Strathairn oraz prawdziwi nomadzi, nadający filmowi wyjątkowego, niemal reporterskiego, charakteru.

Lawina nagród i zasłużone wyróżnienia

„Nomadland” szybko stał się jednym z najgłośniejszych filmów roku. Zdobył: Złotego Lwa na festiwalu w Wenecji, dwa Złote Globy (za najlepszy film dramatyczny i reżyserię), trzy Oscary (za najlepszy film, najlepszą reżyserię i najlepszą aktorkę pierwszoplanową dla Frances McDormand). Gdzie obejrzeć film „Nomadland”? Produkcja jest dostępna w Polsce na platformie Netflix.