Przedwczesny, coraz częściej określany jako wczesny, wytrysk to męskie zaburzenie seksualne, w przebiegu którego dochodzi do wystąpienia zbyt szybkiej ejakulacji. W takim przypadku wytrysk pojawia się bez kontroli, zazwyczaj tuż po rozpoczęciu zbliżenia, często także zanim dojdzie do penetracji. Wytrysk pojawia się wcześniej, niż chce tego mężczyzna, co w rezultacie uniemożliwia odbycie stosunku, który byłby satysfakcjonujący dla obu stron.
Przedwczesny wytrysk – przyczyny
Przedwczesny wytrysk może pojawić się jeszcze przed rozpoczęciem gry wstępnej lub na samym początku pieszczot. W takim przypadku, należy mówić o wytrysku zbyt przedwczesnym. Wytrysk przedwczesny pojawia się przed zbliżeniem lub tuż po rozpoczęciu penetracji. Jeżeli ejakulacja następuje po wykonaniu kilku ruchów frykcyjnych, należy mówić o zbyt wczesnym wytrysku. Do wystąpienia tej dysfunkcji może doprowadzić zarówno pojedynczy czynnik, jak i zespół różnych czynników.
Skąd bierze się przedwczesny wytrysk? Przyczyny najczęściej mają charakter psychogenny. W tym miejscu należy wskazać na następujące czynniki:
- zbyt ambicjonalne podejście do seksu, któremu towarzyszy silna presja (wielu mężczyzn boi się „kompromitacji” w oczach partnerki),
- obawa przed nieplanowaną ciążą,
- złe doświadczenia seksualne z przeszłości,
- panująca w związku niezdrowa atmosfera,
- zaburzenia psychiczne, wpływające na zmianę nastroju (w tym nerwica lękowa i depresja).
W niektórych przypadkach, przedwczesny wytrysk ma charakter somatyczny, co oznacza, że jest następstwem chorób, takich jak:
- cukrzyca,
- niedoczynność tarczycy,
- zaburzenia erekcji,
- schorzenia układu moczowo-płciowego (m.in. zapalenie lub przerost gruczołu krokowego),
- choroby neurologiczne, o charakterze wrodzonym lub nabytym (m.in. nadpobudliwość nerwu sromowego, nadwrażliwość żołędzi, zbyt małe napięcie mięśni zwieraczy cewki moczowej).
Do wystąpienia przedwczesnego wytrysku mogą przyczynić się też urazy, następstwem których jest uszkodzenie rdzenia kręgowego.
Ze względu na zróżnicowane podłoże problemu, nie można mówić o jednej metodzie leczenia przedwczesnego wytrysku. Należy jednak podkreślić, że w każdym przypadku, niezwykle istotną rolę odgrywa pomoc partnerki lub partnera.
Gry erotyczne dla młodych par, czyli jak urozmaicić swój związek – top 5 najlepszych planszówek
Przedwczesny wytrysk – jak pomóc partnerowi?
Przedwczesny wytrysk jest problemem, który wywiera wpływ na życie obojga partnerów. Z tego rodzaju dysfunkcją można sobie skutecznie poradzić, należy jednak podkreślić, że nastawienie partnerki odgrywa kluczową rolę w procesie leczenia. Podstawą jest zrozumienie problemu i wyrażenie chęci jego wspólnego rozwiązania. Należy zatem zacząć od szczerej rozmowy.
Zobacz także:
Częstym błędem, popełnianym przez partnerki mężczyzn cierpiących na przedwczesny wytrysk, jest udawanie, że problem nie występuje. Niektórym paniom zdarza się też krytykować swoich partnerów za niesatysfakcjonujące życie seksualne. Obarczanie mężczyzny winą za seksualne niepowodzenia doprowadzi wyłącznie do pogłębienia problemu. Lepiej odbyć szczerą rozmowę i zasugerować wspólną wizytę u seksuologa. Warto zdać sobie sprawę z tego, że w męskim mniemaniu przedwczesny wytrysk jest tematem tabu i może zdarzyć się, że bez wsparcia partner nie zdecyduje się na podjęcie leczenia.
Ta pozycja seksualna urozmaici Twoje życie łóżkowe!
Rola partnerki w procesie leczenia przedwczesnego wytrysku nie ogranicza się wyłącznie do okazania zrozumienia i wsparcia. Kobieta powinna brać aktywny udział w ćwiczeniach wspomagających leczenie właściwe. Konieczna będzie też pewna modyfikacja technik seksualnych i częstotliwości odbywania stosunków. Te zagadnienia zostaną dokładnie omówione w dalszej części tekstu.
Przedwczesny wytrysk – jak wygląda leczenie?
Przedwczesny wytrysk może mieć różne podłoże. Zależnie od przyczyny występowania problemu, właściwym specjalistą będzie seksuolog (gdy dysfunkcja ma podłoże psychiczne) albo urolog (gdy przyczyną zaburzenia jest choroba organiczna).
Jakie metody pozwalają pozbyć się problemu, jakim jest przedwczesny wytrysk? Leczenie farmakologiczne jest skuteczne, gdy szybki wytrysk wynika z zaburzeń psychicznych. W przypadku, gdy źródłem dysfunkcji jest depresja lub nerwica, lekarz zaleci przyjmowanie środków przeciwdepresyjnych. Szczególnie dobre rezultaty przynosi terapia lekami z grupy SSRI. Pod tym skrótem kryją się selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny, których zadaniem jest wstrzymywanie ponownej absorbcji tego neuroprzekaźnika przez neurony.
W wielu przypadkach leczenie przedwczesnego wytrysku opiera się na psychoterapii. Specjaliści są zdania, że najlepsze rezultaty można uzyskać, gdy w terapii uczestniczy nie tylko mężczyzna, ale także jego partnerka. Pozwala to bowiem lepiej zrozumieć podłoże zaburzenia i przy okazji – rozwiązać trudności i konflikty, pojawiające się w życiu pary. Dzięki temu, możliwe staje się przekierowanie myślenia mężczyzny na inny tor i w rezultacie – przywrócenie jego wiary w siebie. W trakcie terapii, specjalista zaleci też wykonywanie ćwiczeń, których celem jest lepsze poznanie reakcji swojego ciała i nauka ich kontrolowania.
Jeżeli przedwczesny wytrysk jest spowodowany schorzeniem współistniejącym, w pierwszej kolejności należy zająć się wyleczeniem podstawowej jednostki chorobowej.
Przedwczesny wytrysk – ćwiczenia wspomagające
Przedwczesny wytrysk można leczyć metodami behawioralnymi, warto jednak podkreślić, że wymaga to czasu i dużego zaangażowania ze strony mężczyzny i jego partnerki.
Jak opóźnić wytrysk? Ćwiczenia warto rozpocząć od treningu mięśni Kegla – ich wzmocnienie ułatwi zapanowanie nad ejakulacją, pomoże też w utrzymaniu i wydłużeniu erekcji. Skuteczna metoda polega na wstrzymywaniu strumienia moczu w trakcie mikcji. Inna technika przewiduje napinanie mięśni w trakcie erekcji. Mięśnie Kegla można wyczuć między jądrami a odbytem – właśnie ta partia powinna być napinana.
Kolejne skuteczne ćwiczenie to metoda start-stop, która polega na przerywaniu pieszczot lub zbliżenia, gdy mężczyzna poczuje, że zbliża się do wytrysku. Ta technika może być stosowana w trakcie masturbacji, jednak lepsze rezultaty da ćwiczenie wspólnie z partnerką – pozwoli jej to lepiej poznać reakcje ciała partnera. Naukę kontroli wytrysku należy rozpocząć od pieszczot dłonią kobiety. Po kilku razach, masturbację należy zastąpić pieszczotami oralnymi (jeżeli obie strony akceptują taką formę bliskości). Gdy mężczyzna osiągnie już większą kontrolę nad wytryskiem, należy przejść do penetracji. Gra wstępna, przynajmniej na początku, nie powinna być zbyt długa, a ruchy frykcyjne – płytsze i mniej intensywne.
Metodę start-stop warto połączyć z techniką uciskową –- gdy stosunek zostanie przerwany, partnerka powinna wykonać 4-sekundowy ucisk penisa, przytrzymując żołądź i naciskając na wędzidełko.
Ćwiczenia fizyczne należy powtarzać tak często, jak tylko jest to możliwe – specjaliści są zdania, że regularne współżycie wydłuża czas trwania stosunku.
Wspomagająco warto skorzystać też z technik wizualizacyjnych. Należy wyobrazić sobie przebieg całego zbliżenia – od gry wstępnej, przez penetrację, aż po doprowadzenie partnerki do orgazmu. Jeżeli mężczyzna poczuje, że jest zbyt podniecony, należy na chwilę powstrzymać się od erotycznych wyobrażeń. Nie należy natomiast powstrzymywać wytrysku, gdy partnerka będzie w myślach bliska orgazmu.
Zobacz także: Orgazm łechtaczkowy: sprawdź jak łatwo możesz podwoić swoje doznania
