Pewne relacje, choć bardzo w nie wierzymy, nie kończą się happy endem... Czasami nie mamy innej możliwości niż ta, by pogodzić się z faktem, że ktoś po prostu nas odrzucił. Co wtedy robić? Jak reagować / odreagowywać? Szukamy najlepszej odpowiedzi na te niezwykle trudne pytania.

Co to znaczy być odrzuconym?

Odrzucenie przez kogoś to sytuacja, w której jedna osoba odrzuca lub odtrąca inną osobę, wyrażając brak zainteresowania lub niechęć do pogłębienia / kontynuowania relacji. Odrzucenie może występować w różnych kontekstach, takich jak randki, przyjaźnie, relacje zawodowe czy rodzinne i może być doświadczane w różnych stopniach intensywności.

Odrzucenie może mieć różne przyczyny i formy. Może być wynikiem braku zgodności, różnic w wartościach, czy po prostu efektem braku chemii pomiędzy dwiema osobami. Odrzucenie wyrażane jest w sposób bezpośredni lub zawoalowany, np. poprzez unikanie kontaktu. Dla osoby doświadczającej odrzucenia to bolesne, trudne do zniesienia doświadczenie. 

Odrzucenie – jak sobie z nim poradzić?

Poczucie odrzucenia jest trudne i bolesne, bo wiąże się z rozmaitymi, przykrymi uczuciami i emocjami. Często bierzemy je za bardzo do siebie i czujemy się winne tego, że ktoś nas zostawił. Nieprzepracowane odrzucenie może prowadzić do pogłębiającego się poczucia osamotnienia, a nawet do depresji.

Warto mieć na uwadze, że syndrom odrzucenia może dotknąć każdą i każdego z nas. Może porzucić nas chłopak/dziewczyna, współmałżonek, bliski przyjaciel albo ktoś z rodziny. Zatem – jak poradzić sobie z odrzuceniem, aby nie stało się dla nas wyniszczające?

  1. Na początek warto pozwolić dać się ponieść emocjom. Nie ma sensu tłumić w sobie wściekłości, rozczarowania, smutku czy rozpaczy – tłumienie emocji może prowadzić do różnego rodzaju dolegliwości psycho-fizycznych.
  2. W dalszej kolejności należy uświadomić sobie, że każdy kryzys jest szansą, a odrzucenie może być dla nas wartościową lekcją. Nie wszystko w życiu układa się zgodnie z wymarzonym przez nas scenariuszem. Zaakceptowanie związanych z odrzuceniem emocji daje szansę na rozwinięcie swojej siły i zbudowanie odporności psychicznej.
  3. Bardzo pomocna w walce z poczuciem odrzucenia może się okazać zwykła rozmowa, czyli tzw. wygadanie się bliskiej osobie. Daje ujście naszym trudnym emocjom, a wypowiedzenie ich na głos umożliwia spojrzenie na nasze cierpienie z dystansem. 
  4. Daj sobie czas. Tęsknota jest normalna. Najlepiej wyznaczyć sobie konkretny czas na przeżywanie trudnych emocji. Nie może to trwać w nieskończoność, bo rozpacz może nas za bardzo pochłonąć.
  5. Pokonaj negatywne myśli. Nie jest to łatwe zadanie, ale po doświadczeniu odrzucenia zazwyczaj mamy negatywne myśli na własny temat, co nie pomaga nam się od niego uwolnić. Ważne jest, by je zastępować pozytywnym myśleniem o sobie. W tym czasie pomocne może być spisanie listy swoich dobrych stron, stosowanie afirmacji, rozmawianie z przyjaciółmi o tym, co w nas najbardziej cenią.
  6. Dystans do siebie. Co to znaczy mieć do siebie dystans? To zaprzestanie traktowania siebie, jakbyśmy były najważniejszymi osobami na świecie, a także zaprzestanie traktowania siebie nadmiernie poważnie. Jak nabrać dystansu do siebie? Pomoże nam w tym dążenie do samoakceptacji, umiejętność dostrzegania swoich mocnych stron. Człowiek, który zna swoją wartość nie bierze zbytnio do siebie słów innych ludzi czy wydarzeń, które go spotykają – jest bowiem świadomy, że nie wszystko co się dzieje jest jego winą i nie na wszystko w świecie ma wpływ.

Tak, syndrom odrzucenia można pokonać, ale jeśli wszystkie powyższe metody okażą się nieskuteczne, warto zasięgnąć porady psychologa.

Odrzucenie przez dziewczynę/faceta – co pomoże?

Odrzucenie przez dziewczynę/faceta jest trudne niezależnie od płci. Co wtedy zrobić, by nie dotknął nas syndrom odrzucenia?

Zobacz także:

10 oznak, że znalazłaś miłość swojego życia

10 oznak, że znalazłaś już miłość swojego życia. To czują pary, które będą razem już na zawsze
zaborcza

Zaborcza miłość – na czym polega i czym się objawia w związku? Odpowiedz na 10 pytań i sprawdź, czy jesteś zaborcza/zaborczy

Przede wszystkim daj sobie czas na ochłonięcie. Warto zastosować się także do przytoczonych powyżej porad – mogą się okazać niezwykle pomocne w osiągnięciu wewnętrznego spokoju. Drugim, równie ważnym krokiem, jest akceptacja. Jeśli wciąż będziemy się katować pytaniami „Dlaczego on to zrobił?” albo „Czy nie jestem wystarczająco dobry/dobra?” na pewno sobie nie pomożemy. 

Inną metodą, choć nie u każdego się ona sprawdzi, jest po prostu zainteresowanie się kimś innym. Nie trzeba robić tego od razu, a raczej po pogodzeniu się z zaistniałą sytuacją, zaakceptowaniu swoich emocji i dojściu do siebie. Dzięki temu pozbędziemy się nawracających myśli o byłym, zaczniemy bardziej o siebie dbać i spojrzymy na rozstanie z szerszej perspektywy.

W zasadzie rady z powyższego akapitu możecie potraktować poważnie nieżalenie od płci. 

Syndrom odrzucenia – czym się objawia?

Syndrom odrzucenia dotyka tych osób, które w przeszłości doświadczyły odtrącenia ze strony najbliższych, szczególnie rodziców. W dorosłym życiu takie osoby często doświadczają własnej niemocy, mają trudności z wchodzeniem w głębsze relacje, boją się zaangażowania – i cierpią wewnętrznie z tych wszystkich powodów. Jest w nich bowiem pragnienie bliskości, której jednocześnie się boją. Czasem podświadomie ją odrzucają, odpychają od siebie potencjalnie bliską osobę. Osoby cierpiące na syndrom odrzucenia często czują się bezwartościowe i słabe; mają tendencje do buntowania się i przyjmowania pozornie agresywnej postawy względem innych.

Jakie są zatem główne objawy świadczące o występowaniu syndromu odrzucenia?

  • lęk przed bliskością i wchodzeniem w głębokie relacje,
  • nawiązywanie płytkich, powierzchownych znajomości,
  • częste porzucanie swoich partnerów (z obawy przed tym, że zdążą to zrobić jako pierwsi),
  • niskie poczucie własnej wartości, odczuwanie niechęci do siebie,
  • nieumiejętność okazywania uczuć, a czasem nawet rozmawiania o nich,
  • unikanie bliskości fizycznej lub wchodzenie w relacje oparte tylko na seksualności,
  • ciągła nieufność względem innych ludzi,
  • doświadczanie nieustannego poczucia winy,
  • zewnętrzna postawa chłodu oraz obojętności,
  • częste odczuwanie bezsensu życia, stany depresyjne,
  • przekonanie, że na bliskość trzeba sobie w szczególny sposób zasłużyć,
  • ciągłe próby udowadniania otoczeniu, że jest się osobą wartością; albo przeciwnie – postawa buntu i całkowitego zamknięcia się na ludzi.

Nie wszystkie objawy syndromu odrzucenia muszą występować jednocześnie. Najbardziej charakterystyczne jest poczucie, że na miłość i bliskość trzeba sobie zasłużyć, a także odczuwanie silnego lęku przed prawdziwą bliskością.

Syndrom odrzucenia – psychologia

Powyżej przytoczone zostały objawy, jakie wywołuje u ludzi syndrom odrzucenia. Psychologia nazywa go inaczej syndromem dziecka opuszczonego. Synonimy wyrazu syndrom to m.in. uraz, poczucie winy, kompleks, fobia, co doskonale oddaje istotę tego problemu. Według psychologów nieprzepracowanie poczucia odrzucenia może prowadzić do ciągłego, wręcz obsesyjnego odrzucania innych ludzi, gromadzenia się uczuć nienawiści i złości, co w konsekwencji grozi nerwicą oraz depresją. W skrajnych przypadkach, nieleczony syndrom odrzucenia może kogoś popchnąć do samobójstwa. Konieczne jest zatem, aby syndrom odrzucenia przepracować, co jest możliwe tylko na profesjonalnej psychoterapii. Konkretny nurt terapii dobiera specjalista, ale lepiej z góry nastawić się na to, że praca nad sobą może okazać się bolesna i długotrwała. Przyniesie jednak zupełnie nową jakość życia i związków z ludźmi.

Syndrom odrzucenia – jak szybko przemija?

Syndrom odrzucenia wynikający z głębokich zranień z przeszłości nie przemija samoistnie. Do pozbycia się go niezbędna jest specjalistyczna pomoc psychologiczna, a w niektórych przypadkach także farmakologiczna. Natomiast poczucie odrzucenia, będące wynikiem np. porzucenia przez chłopaka powinno z czasem samo ustąpić. W zależności od stopnia naszej wrażliwości – może to trwać od kilku tygodni do kilku miesięcy. Jeśli czas ten się wydłuża, warto skorzystać z profesjonalnej pomocy.

 Przeczytaj również: