Introwertyk: cechy
Introwertyzm to termin, którym po raz pierwszy posłużył się w 1921 roku szwajcarski psycholog i psychiatra Carl Gustav Jung w swojej pracy pt. „Typy psychologiczne”. Zauważył on, że główną cechą introwertyka jest skoncentrowanie się na wewnętrznych przeżyciach, emocjach i wyobrażeniach. W 2011 roku ustanowiono Światowy Dzień Introwertyka, który jest obchodzony corocznie 2 stycznia.
Introwertyczna osoba najlepiej czuje się w swoim własnym towarzystwie. Nie lubi przebywać w dużych zgromadzeniach ludzi, ani zabierać publicznie głosu. Unika głośnych imprez, preferując tego typu formy spędzania wolnego czasu jak czytanie książek, pielęgnowanie ogródka czy leśne spacery. Takie aktywności pozwalają introwertykowi zrelaksować się i odzyskać siłę do działania.
Introwertyk (inaczej niż ekstrawertyk czy ambiwertyk) jest mocno wrażliwy na różnego rodzaju intensywne bodźce, zwłaszcza dźwiękowe i świetlne. Zwykle okazuje powściągliwość w relacjach międzyludzkich – mało mówi, rzadko się uśmiecha i niechętni dzieli się swoimi emocjami czy przeżyciami. Introwertycy najczęściej nie mają wielu przyjaciół. Dobierają ich bardzo ostrożnie i nie są w stanie szybko zaufać. Zawierają jednak długotrwałe relacje, które są oparte na silnej więzi emocjonalnej i zaufaniu.
Introwertyk ma zarazem sporo pozytywnych zalet. Przede wszystkim jest osobą empatyczną, która potrafi innych słuchać. Rzadko zabiera głos, jednak zwykle wypowiada się w sposób przemyślany, unikając wyciągania pochopnych wniosków. Dzięki skierowaniu uwagi do wewnątrz, jest także mniej skłonny do ulegania manipulacjom ze strony innych ludzi.
Osoba introwertyczna posiada zwykle takie cechy jak:
• dokładność,
• skrupulatność,
Zobacz także:
• empatia,
• powściągliwość,
• dobre zorganizowanie,
• konsekwencja,
• wytrwałość,
• umiejętność koncentracji uwagi,
• analityczny i krytyczny umysł,
• wrażliwość,
• dobroduszność,
• lojalność,
• prawdomówność,
• umiejętność uważnego słuchania,
• sceptycyzm,
• umiejętność logicznego myślenia,
• perfekcjonizm,
• odpowiedzialność.
Introwertyk w związku
Introwertyczna natura nie jest żadną przeszkodą ku temu, aby wchodzić w związki. Introwertyk może być dobrym, oddanym, kochającym, wiernym i godnym zaufania partnerem. Jest w stanie nawiązywać satysfakcjonujące relacje nie tylko z innymi introwertykami, lecz także z osobami o osobowości ekstrawertycznej, czyli dobrze czującymi się wśród ludzi, towarzyskimi i aktywnymi.
Ekstrawertyk powinien spróbować zaakceptować introwertyka takim, jaki jest. Przede wszystkim nie należy od niego wymagać, że będzie chętnie uczestniczył w imprezach, podejmował długie rozmowy i dzielił się swoimi przeżyciami. Warto pozwolić mu na to, aby spędzał sporo wolnego czasu w samotności, np. czytając książki, spacerując czy słuchając muzyki.
Osoba introwertyczna potrafi uważnie słuchać, okazywać empatię, a także dotrzymywać tajemnicy. Dlatego najczęściej można bez obaw się jej zwierzać z własnych trudności. Można wtedy liczyć na zrozumienie, pocieszenie i słowa wsparcia. Introwertyk ma również mniejsze skłonności do zawłaszczania drugiej osoby w związku i ograniczania jej wolności. Potrafi sobie sam zaplanować czas i nie potrzebuje ciągle spędzać go ze swoim partnerem.
Introwertyk nie jest jednak osobą, która szybko wchodzi w związki. Zazwyczaj potrzebuje sporo czasu, zanim zaufa. Zatem jak rozkochać introwertyka, jeżeli wydaje się nam atrakcyjnym potencjalnym partnerem? Przede wszystkim warto często go komplementować, nie oczekując tego samego w zamian.
Osoba introwertyczna lubi czuć się dowartościowywana, lecz jednocześnie sama woli okazywać miłość w inny sposób – np. poprzez wręczanie prezentów czy wyświadczanie drobnych przysług. Warto także zapewniać introwertyka, że nie musi się zmieniać, ponieważ kochamy go właśnie z taką osobowością.
Praca dla introwertyka
Introwertyczna osoba nie jest skazana na bezrobocie. Pracodawcy doceniają dziś pozytywne cechy introwertyka, takie jak zawłaszcza dokładność, skrupulatność, odpowiedzialność czy empatia. Sprawdza się on świetnie w pracy niewymagającej częstego kontraktu z innymi ludźmi. Nie będzie natomiast czuł się dobrze na takich stanowiskach, które wiążą się z publicznym zabieraniem głosu.
Introwertycy, pomimo braku swobody w prowadzeniu rozmów, są doceniani jako sprzedawcy i pracownicy obsługi klienta. Ma to związek z tym, że potrafią wczuć się w potrzeby klienta i zaproponować mu zaspokajające je rozwiązania.
Przykładowe stanowiska pracy dla introwertyka to:
• bibliotekarz,
• copywriter,
• pisarz,
• publicysta,
• naukowiec,
• pracownik laboratorium,
• analityk medyczny,
• pracownik obsługi klienta,
• farmaceuta,
• menedżer,
• informatyk,
• grafik komputerowy,
• montażysta,
• leśnik,
• stróż nocny,
• grabarz,
• elektryk.
Czy można przestać być introwertykiem?
Osobowość introwertyczna nie powinna być mylona z nieśmiałością czy zaburzeniami lękowymi. Jest to naturalny temperament danej osoby, do którego predyspozycje otrzymuje od urodzenia. Introwertyk nie musi się zatem zmieniać ani czuć się gorszy od ekstrawertyków. Powinien docenić w sobie pozytywne cechy, które wiążą się z introwertyzmem. Przede wszystkim tego rodzaju temperament sprzyja dbaniu o siebie i postępowaniu w zgodzie ze sobą.
Introwertyk może jednak doskonalić w sobie te umiejętności, do których nie ma naturalnych predyspozycji. Jeżeli nawiązywanie relacji z innymi ludźmi czy publiczne przemawianie przysparza mu problemów, warto wtedy podjąć odpowiedni trening. Przydatne mogą okazać się na przykład pozytywne afirmacje, techniki relaksacyjne, a także rozmowa z psychologiem lub coachem.
Warto również czytać książki na temat introwertyzmu, które pomagają takim osobom zaakceptować siebie, wzmocnić poczucie wartości i budować satysfakcjonujące związki.
