Narcyz jest trudnym partnerem. Związek z nim wymaga specyficznych umiejętności i podejścia, które uwzględnia jego osobowość. To wyzwanie na wielu poziomach, głównie emocjonalnym - a na to nie każdy jest gotowy. Co więcej, narcyz często nie dostrzega problemów, które mu komunikujemy i nie interpretuje ich tak, jak my.
Jak postępować z narcyzem i jak wygląda życie z nim?
Na początek trochę danych. Według statystyk, to mężczyźni znacznie częściej wykazują narcystyczne zaburzenia osobowości. Mimo że wydają się pewni siebie, to skrywają wiele kompleksów, a poczucie wartości mają obniżone. Ich zachowanie cechuje się skrajnym egocentryzmem, co oznacza, że wchodzą jedynie w relacje, z których mogą coś otrzymać, np. komplementy.
Charakterystyczna dla nich jest także umiejętność manipulacji. Narcyz potrafi świetnie zamieszać i wmówić drugiej osobie rzeczy, które np. nie miały miejsca. Informacje podaje w sposób wygodny dla niego - tak, by osiągnąć oczekiwany cel.
Chociaż początkowo narcyz może wydawać się opiekuńczy, to z czasem orientujesz się, że to jedynie maska, pod którą znajduje się potrzeba władzy i arogancja. Narcyz nie szanuje i nie lubi ludzi słabszych od niego i gorszych (wedle własnej oceny). Zdarza się, że źle odnosi się do osób, które są np. na niższych stanowiskach lub które nie zarabiają tak dużo, jak on. Sukces - to jedno z najważniejszych zadań, jakie narcyz sobie stawia. Nie ważne, ile osób po drodze skrzywdzi i zrani.
Związek z narcyzem zniszczył moją psychikę
Mam za sobą związek z książkowym narcyzem. Zakończyłam go ze względu na siebie i swoje emocje - wiem, to brzmi narcystycznie! Musicie jednak zrozumieć, że taki partner potrafi wmówić wam wiele rzeczy, sprawić, że czujecie się bezwartościowi. Czasem jedyną opcją jest odejście.
Mój ex zaimponował mi na początku swoim „ogarnięciem”. Miał dobrą pracę, był zadbany, opiekował się mną, dbał o moje potrzeby, planował nasze życie, a nawet snuł plany na przyszłość! Nic nie wskazywało, że może być narcyzem. Jednak po jakimś czasie moja intuicja wyczuła, że nie wszystko, co on mówi o sobie, jest zgodne z prawdą. Zaczęły się niedomówienia, wyjaśnianie mi, że nic takiego nie opowiadał, albo że źle zrozumiałam. Coraz częściej słyszałam, że jestem „głupiutka” i „zapominalska”, zwłaszcza, gdy wyjeżdżał na kilka dni i dowiadywałam się o tym przypadkiem.
Potem pojawiła się manipulacja, wykorzystywanie moich uczuć, wmawianie mi, że „to normalne” (w kontekście rzeczy, które robił). Wisienką na torcie było jednak zdarzenie z naszego rozstania… Planowaliśmy od miesięcy przeprowadzkę, budowę domu i założenie rodziny. Wydawało się, że to nasze wspólne plany, zwłaszcza że większość wyszła od niego. Gdy termin, który wyznaczyliśmy sobie jako deadline, zbliżał się nieubłaganie… zaczęły się różne wymówki. „Kocham cię, chcę z tobą mieszkać” - mówił, po czym nie robił nic, by tak się stało. Żeby było jasne, to trwało kilka miesięcy. Nieustanne wymyślanie pretensji: „czepiasz się”, „mówiłem, że cię kocham, czego nie rozumiesz”, „po co znowu o to pytasz, przecież już mówiłem” itd. - odpowiedzi bez… odpowiedzi.
Zobacz także:
Jak narcyz traktuje kobiety?
Po co tak zrobił? Ponieważ w jego oczach, tego właśnie chciałam i to było potrzebne, żebym z nim została. To nie były jego marzenia, to był jedynie sposób, by osiągnąć cel. A gdy już się udało, przestało się liczyć, co ja czuję i czego potrzebuję. Nagle wspólna przyszłość nie była już priorytetem, bo przecież jestem i nie odejdę od niego. Nic, co mówiłam, nie było w stanie przebić się przez jego sposób myślenia, co więcej, to zawsze ja obrywałam, byłam wyzywana, gnębiona i oskarżana o prowokowanie go pytaniami o nasze wspólne życie…
Jak zachowuje się narcyz w związku?
- Mówi o kobietach w sposób pogardliwy i ogólny, zarzuca im słabości. Gdy partnerka czuje się dotknięta, on nie ma sobie nic do zarzucenia, bo przecież nie mówił o niej.
- Kobieta w takiej relacji czuje się niewystarczająco dobra. Jest krytykowana, wypominane są jej błędy, często słyszy krytykę.
- Narcyz nie potrafi cieszyć się z sukcesów partnerki i często szuka zewnętrznych przyczyn, niezależnych od niej, które wpłynęły na powodzenie.
- Często wywołuje poczucie winy u partnerki. Podkreśla jej wady i niekompetencję, co negatywnie wpływa na jej samoocenę i pewność siebie.
- Narcyz lubi znikać na kilka dni, odcinać się od związku. Nie odpisuje wtedy na wiadomości i nie odbiera telefonów.
- Manipulowanie jest dla niego sztuką - umiejętnością, którą żongluje i bawi się. Często wmawia partnerce, że źle usłyszała albo nie zrozumiała tego, co do niej mówił, że wyolbrzymia, wymyśla i przesadza.
- Narcyz nie mówi o emocjach i nie chce otwartych i szczerych rozmów.
- Często narzuca swoje zdanie i plany. Nie liczy się z odmową i oczekuje dopasowania się do jego woli.
Jak już wspominałam, w końcu otrzeźwiałam i powiedziałam stop. Rozstanie z narcyzem, to jednak temat na kolejny artykuł, bo tego związku nie da się zakończyć tak po prostu…
przeczytaj również:
