Jeśli wierzyć słowom piosenki: „do zakochania jeden krok, jeden jedyny krok nic więcej” można podejrzewać, że niewiele potrzeba, aby się zakochać. I jest to fakt, choć jednocześnie o zakochaniu decyduje wiele czynników. W praktyce są one poza naszym zasięgiem. To m.in. podświadomość, gust, charakter, a nawet uwarunkowania biologiczne. Co na ten temat sądzą naukowcy? Skąd wiedzieć, że jest się zakochanym i czy można to w jakkolwiek sposób kontrolować? Postaramy się wam to wyjaśnić.
Co to jest zakochanie? Definicja i praktyka
Zakochanie to silne, emocjonalne i uczuciowe przywiązanie do kogoś, któremu często towarzyszą poczucie fascynacji, pociąg fizyczny i pragnienie bliskości z obiektem naszych uczuć. Może to być zarówno stan przejściowy, jak i trwała cecha relacji. Niektórzy psychologowie twierdzą, że zakochujemy się w osobach podobnych do naszych rodziców, jeszcze inni uważają, że w grę wchodzą też takie niuanse jak poczucie humoru, zgodność charakterów, podobne przeżycia życiowe, a nawet zapach. Biolodzy natomiast odarli zakochanie z jego mistycznej natury i głoszą pogląd, że zakochanie to stan psychiczny, który służy przedłużeniu gatunku – słowem, zakochujemy się w osobach, z którymi podświadomie chcielibyśmy się rozmnożyć. Jak jest naprawdę?
Wszystko zależy od tego, z której strony na to spojrzymy. Możemy wierzyć psychologom, biologom, lekarzom, albo samym sobie. Każdy z nas na pewno był kiedyś zakochany. Pamiętamy to wyjątkowe uczucie, które pozwala człowiekowi przenosić góry. Pięknie stan zakochania opisuje poniższy cytat książki „Ps. Kocham Cię”:
Spotkanie kogoś, kogo pokocha się z wzajemnością, jest wspaniałym uczuciem. Ale spotkanie bratniej duszy jest uczuciem chyba jeszcze wspanialszym. Bratnia dusza to ktoś, kto rozumie cię lepiej niż ktokolwiek inny, kocha cię bardziej niż ktokolwiek inny, będzie przy tobie zawsze, bez względu na wszystko.
Bez względu na to, którą teorię przyjmiemy, zakochanie jest absolutnie przepięknym uczuciem.
Objawy zakochania: fizyczne i psychiczne
Objawy zakochania mogą różnić się w zależności od osoby. Poniżej znajdziecie te ewidentne, które powtarzają się najczęściej.
Fizyczne objawy zakochania
- przyspieszone tętno,
- przyspieszonym rytm serca,
- rozszerzone źrenice (istnieje teoria, że jeśli chcemy sprawdzić, czy ktoś jest w nas zakochany, powinniśmy zwracać uwagę na jego źrenice. Osoby, które patrzą na obiekt swoich westchnień mają rozszerzone źrenice, czego nie da się nie zauważyć),
- nadmierna potliwość dłoni i ciała,
- nienaturalne napięcie mięśni,
- wypieki,
- podwyższona temperatura ciała,
- suchość w ustach.
Jak widać, są sytuacje kiedy mowa ciała może zdradzić nam więcej niż słowa. Nasze ciało wysyła nam dyskretne sygnały, podpowiadając nam, że w naszym życiu pojawiło się uczucie zakochania.
Zobacz także:
Psychiczne objawy zakochania
- odurzenie miłością (psychologowie uważają, że stan zakochania można porównać do uzależnienia się od morfiny – przez pierwsze miesiące chodzimy nieustannie odurzeni miłością, zwiększa się nasza samoocena i chętniej podejmujemy nowe wyzwania),
- tęsknota za ukochaną osobą (nieustannie chcemy przebywać w towarzystwie ukochanej lub ukochanego i nawet, jeśli staramy się myśleć o czymś innym, to ona/on cały czas pojawia się w naszej głowie i chcemy być blisko jej/jego),
- trudności z koncentracją,
- nieustanne dążenie do spotkania,
- przekładanie dobra ukochanej/ukochanego ponad swoje własne,
- poczucie szczęścia w towarzystwie ukochanej osoby,
- bezsenność, problemy ze snem,
- szybkie zmiany emocjonalne, od apatii po euforię w niedużym odstępie czasowym,
- wyższa samoocena i zwiększone poczucie własnej wartości.
Zakochanie a zauroczenie
Zakochanie a zauroczenie to dwa odmienne stany emocjonalne. Główna różnica pomiędzy zakochaniem a zauroczeniem polega na tym, że pierwszy z wymienionych stanów jest silniejszy, trwalszy i bardziej angażujący. Osoba zauroczona rzadziej dąży do tego, aby bliżej poznać obiekt swojej fascynacji. Nie musi też pragnąć wejścia z nim w związek.
Zakochanie a miłość
Jak określają naukowcy, zakochanie to stan, który trwa około dwóch lat. Po tym czasie uczucie zakochania zaczyna znikać i powinna pojawić się miłość. Zakochanie to niejako patrzenie na bliską osobę przez różowe okulary. Nie dostrzegamy wad, widzimy same zalety i dobre strony. Nie dopuszczamy do głosu rozsądku, który czasami podpowiada nam, że może nie wszystko jest tak idealnie, jak byśmy chcieli. Miłość opiera się na tym, że wiemy, że nie musi być perfekcyjnie, żeby było idealnie. Mówiąc, że kogoś kochamy, że to właśnie miłość, mówimy drugiej osobie, że kochamy ją dokładnie taką jak jest. Mamy świadomość wad drugiej osoby, ale jesteśmy w stanie je zaakceptować. Miłość jest trudniejsza niż zakochanie, bo wymaga pracy nad sobą, nad związkiem i dialogiem. Miłość wymaga od nas pójścia na kompromis, ale jeśli znaleźliśmy bratnią duszę, to warto walczyć o miłość cały czas.
Zakochanie bez wzajemności i z wzajemnością – co to właściwie znaczy?
Zakochanie bez wzajemności oznacza, że jedna osoba kocha lub żywi uczucia do drugiej osoby, ale te uczucia nie są odwzajemnione. To bardzo trudne i bolesne doświadczenie dla osoby zakochanej – ulokowane uczucia nie mają ujścia i mogą prowadzić osobę zakochaną np. do stanów depresyjnych. Zakochanie z wzajemnością oznacza, że uczucie żywią do siebie obie strony. Uczucie zakochania przez obie strony zazwyczaj prowadzi do chęci zbudowania silnej więzi i głębszej relacji, która z czasem przerodzi się w pełen miłości związek.
W obu przypadkach zakochanie wywołuje intensywne emocje, jednak towarzyszy im różna dynamika. W przypadku zakochania bez wzajemności osoba zakochana doświadcza rozczarowania, smutku i zranienia emocjonalnego, zakochania z wzajemnością jest szczęśliwa, pełna radości i nadziei.
Czy mamy wpływ na to, czy się zakochamy?
No cóż, tak naprawdę nie mamy żadnego wpływu na to kiedy i w kim się zakochamy. Nie możemy nakazać sercu się zakochać. Strzała Amora dotyka nas często, czy tego chcemy, czy nie. W Możemy walczyć z tym uczuciem albo walczyć o uczucie. Często zdarza się też tak, że im bardziej chcemy się zakochać, tym trudniej spotkać nam właściwą osobę. W momencie, kiedy sobie „odpuścimy” okaże się, że uczucie zakochania przyjdzie do nas samo. A może przyszło już dawno, tylko nie chcieliśmy tego zauważyć? Jeśli chcemy sobie pomóc w zakochaniu się, to jedyne co możemy zrobić, to postarać się mieć otwarty umysł i zadbać o pozytywne nastawienie do świata. Osoby, które dużo się uśmiechają i pozytywnie podchodzą do życia, łatwiej ściągają na siebie uwagę innych.
Zakochałem/łam się i co dalej?
Po pierwsze – gratulacje. To piękne uczucie może przynieść ci wiele radości i szczęścia. Jesteś po pierwszym etapie euforii? Zastanów się, co dalej.
Z wzajemnością:
- spędzajcie czas razem, rozmawiajcie, poznawajcie swoje zainteresowania, pasje, marzenia i wartości,
- nie bój się wyrażania swoich uczuć wobec drugiej osoby,
- bądź szczery/szczera i lojalny/lojalna wobec drugiej strony,
- ucz się szukania kompromisowych rozwiązań,
- nie zapominaj cieszyć się chwilą i każdym wspólnie spędzonym momentem.
Bez wzajemności:
- zaakceptuj swoje uczucia i zrozum, że twoje życie się nie kończy,
- nie kontaktuj się z osobą, która nie czuje tego samego – rozważ odcięcie się od niej,
- podziel się swoimi uczuciami z bliskimi – poszukaj u nich pomocy i wsparcia,
- skoncentruj się na sobie i na własnym rozwoju,
- podejmij nowe wyzwania i cele życiowe,
- bądź cierpliwy/a i daj sobie czas na gojenie się ran,
- w kryzysowej sytuacji skorzystaj z profesjonalnej pomocy.
Przeczytaj także:
