Ekstrawertyk to słowo wywodzące się z języka łacińskiego: extra oznacza: na zewnątrz, a vertere - zwracać się. Zestawienie tych dwóch słów podsumowuje przedstawione wyżej spostrzeżenia Junga. Warto dodać w tym miejscu, że bardzo rzadko mamy do czynienia z czystymi typami osobowości.

Ekstrawertyk: cechy

Ekstrawertyk (odwrotnie niż intrawertyk i nieco inaczej niż ambiwertyk) cechy charakterystyczne swojej osobowości powiązane ma z dążeniem do bycia wśród ludzi. Trudno mu funkcjonować w samotności. Interakcja z otoczeniem, działania i pomysły innych osób bardzo silnie pobudzają go do podejmowania własnych inicjatyw. Ekstrawertyk funkcjonuje trochę jak otwarta książka: nietrudno domyślić się, co sądzi na dany temat i o czym myśli, ponieważ bardzo chętnie swoimi spostrzeżeniami i refleksjami się dzieli. Charakterystyczny jest także sposób wypowiedzi ekstrawertyka: szybki, głośny, często odbiegający od głównego wątku.

Ekstrawertyzm to także pewność siebie i zdecydowanie. Osoby reprezentujące ten typ osobowości utrzymują kontakt wzrokowy podczas rozmowy, a wydajność ich działań, zarówno w życiu codziennym, jak i w pracy, rośnie, gdy czują się doceniane. Nieobce jest im działanie impulsywne. Na refleksję przychodzi czas dopiero po fakcie. Ekstrawertycy często są przywódcami w grupie i szybko zyskują nowych znajomych. Mogą czuć dyskomfort, jeśli czas odpoczynku przedłuża się, a w wolnych chwilach preferują zdecydowanie aktywny wypoczynek.

Ten typ osobowości ma wiele zalet. Do najważniejszych zalicza się żywiołowość, optymizm, towarzyskość. Nie są jednak pozbawieni wad.

Ekstrawertycy często mają problem ze słuchaniem drugiej osoby. Sami lubią dużo mówić i chętnie dzielą się spostrzeżeniami, bez trudności uzewnętrzniając się, jeśli jednak mają stanąć po drugiej stronie, stanowi to dla nich spory problem. Nie zawsze potrafią kontrolować swoje zachowanie, zwłaszcza w sytuacjach nagłych i nerwowych wpadając w histerię lub napady złości. Sporadycznie dotykają ich stany przemęczenia lub obniżonego nastroju wywołane natłokiem spraw, do których się zobowiązali. Badania pokazują także, że kryzys wieku średniego znacznie częściej dopada mężczyzn-ekstrawertyków niż introwertyków.

ZOBACZ TAKŻE: Karma wraca: dobra, ale czy zła również? Wyjaśniamy znaczenie karmy i podpowiadamy czym jest karma człowieka >>>

Ekstrawertyk w związku

Ekstrawertyk to człowiek, któremu przyjemność sprawia przebywanie w gronie ludzi, powinien więc wybrać na życiowego partnera osobę, która będzie wyrażać podobną filozofię lub przynajmniej taką, której nie będzie to przeszkadzać. Wchodząc w relację z ekstrawertykiem, trzeba być przygotowanym na to, że raczej nie będzie chciał on spędzać wiele czasu tylko we dwoje. Ktoś, kto energię czerpie z bycia wśród różnych osób, prawdopodobnie nie zrezygnuje z tego, będąc w związku.

Zobacz także:

Ekstrawertycy nie wstydzą się mówienia o uczuciach i emocjach. Nie oznacza to, oczywiście, że będą uzewnętrzniać się przed każdą napotkaną osobą, jednak gdy natrafią na tę właściwą, wyznanie miłości nie będzie nastręczać większych problemów. Na dodatek uwielbiają robić plany: także te wspólne.

Jak kochać ekstrawertyka? Czy możliwe jest stworzenie przez niego udanego związku z osobą bardziej introwertyczną? Oczywiście, że tak, i wcale nie tylko dlatego, że bardzo mało jest czystych typów osobowości.

Psychologowie podkreślają, że w przypadku przeciwstawnych typów osobowości kluczowe jest, by partnerzy pozostawiali przestrzeń tylko dla siebie. Wbrew pozorom, introwertycy nie zawsze dążą do wspólnych wieczorów. Ekstrawertyk może nawet poczuć się odrzucony przez partnera deklarującego potrzebę samotności i niepotrzebny, jeśli druga połówka przez cały wieczór pogrążać będzie się w lekturze. Dlatego tak ważne jest, aby każdy z partnerów funkcjonował po części w swoim świecie, miał swoich znajomych i ulubione aktywności. Nie zawsze trzeba wychodzić do przyjaciół razem. Pozostawienie takiego osobistego pola ułatwia porozumienie. Z drugiej strony bardzo pomocne jest znalezienie takich aktywności, które będą sprawiać przyjemność obojgu. Może to być wyjście do kawiarni lub wycieczka rowerowa.

W związku ekstrawertyka z introwertykiem ważna jest również uważność i wyraźne komunikowanie potrzeb. Nie ma nic złego w opowiedzeniu drugiej osobie o własnym pomyśle na wieczór lub weekend.

Neurotyk - czym się charakteryzuje? Jak rozpoznać osobowość neurotyczną i czy terapia pomaga na neurotyzm?

Praca dla ekstrawertyka

Ekstrawertyk, rozpoczynając karierę zawodową, najczęściej ma mnóstwo pomysłów na swoją przyszłą pracę. Aby w pełni wykorzystać towarzyszącą mu energię, poszukiwać powinien przede wszystkim stanowisk związanych z dynamicznie zmieniającą się rzeczywistością i wieloma bodźcami. Dobrze będzie czuł się wśród ludzi, realizując zadania wymagające odejścia od biurka.

Ekstrawertyk sprawdzi się jako dziennikarz, rzecznik prasowy, specjalista do spraw komunikacji. Jeśli wypracuje w sobie zdolność aktywnego słuchania i otwarcia na potrzeby innych, swój potencjał wykorzystać może w roli doradcy klienta, doradcy finansowego, pracownika działu HR. Będzie z niego niezły przewodnik wycieczek, coach czy trener biznesu. Ekstrawertycy dobrze radzą sobie na stanowiskach kierowniczych, ponieważ dominują w towarzystwie, dzięki czemu łatwo ich zauważyć i trudno przejść obok nich obojętnie. Jako szefowie szybko podejmują decyzje i zjednują sobie ludzi.

Czy warto zrobić test na ekstrawertyzm i introwertyzm?

Ekstrawertyk: kto to jest i czy ja nim jestem? - oto pytanie, na które łatwiej jest odpowiedzieć, mając w ręku wyniki testu osobowości. Często, gdy rozmawiamy z ludźmi, możemy odnieść wrażenie, że każdy doskonale zna swój typ, a jednak nie zawsze własna ocena jest trafna.

Warto zrobić test, badający stopień ekstrawertyzmu i introwertyzmu, choćby dla lepszego poznania siebie. Dzięki temu łatwiej jest zrozumieć, skąd biorą się pewne reakcje i zachowania. Znając ich źródło, można także nad nimi pracować, aby później lepiej radzić sobie w życiu.