ADHD u kobiet może dawać zupełnie inne objawy niż u płci przeciwnej, dlatego też diagnostyka w wieku dziecięcym tak bardzo nie obejmowała dziewczynek. Nadmiar energii i niemożność usiedzenia w miejscu były częstsze u chłopców, choć nie nie tylko. Dziewczynki mogły wyglądać na zupełnie spokojne, co zdecydowanie nie kojarzyło się z ADHD. Mało kto jednak wiedział, co się dzieje w małym umyśle. Odpływanie myślami, snucie fantazji, dekoncentracja na lekcjach, gubienie rzeczy, to tylko niektóre z przejawów. Skłonność do bałaganu i dezorganizacji przez dekady była powodem do zawstydzania, bo przecież to płeć żeńska powinna mieć wrodzone umiejętności utrzymywania ładu. Razem z rosnącymi z wiekiem wymaganiami powstawały mechanizmy maskujące, które pomagały przetrwać, ale z ogromnym wysiłkiem. Dorosłe kobiety z ADHD po latach dopiero dostrzegają, z czym musiały się uporać, ażeby dostosować się do neurotypowego świata. Dotyczy to również związków miłosnych.
Nieintencjonalne odpływanie
Pomimo dążenia do równouprawnienia, kobiety wciąż obarczone są dużymi wymaganiami w związku. Nie oczekuje się już poświęcania wyłącznie rodzinie, za to wysoce wskazane jest godzenie pracy i opiekowania się rodziną, co w praktyce może oznaczać godzinowe dwa etaty. Kobiety z ADHD często doświadczają trudności na tym polu, choć nie jest to oczywiście reguła. Jeśli zwiążą się z osobą neurotypową, to wiele spraw pozornie błahych może zaskoczyć. Skłonność do dekoncentracji powoduje, że kobieta z ADHD odpływa myślami w rozmowie, co dla partnera może być oznaką braku zainteresowania. To zupełnie nieintencjonalne i w żadnym razie niewymierzone w ukochanego, nie oznacza braku uczuć. Choć nie jest to domena wyłącznie ADHD, to niektóre osoby zmagają się też z prokrastynacją, czyli odkładaniem czynności na później, a nawet na ostatni moment.
Problem z porządkiem
Związek neuroróżnorodny, czyli osoby neurotypowej i neuroatypowej, może zmagać się z kwestią pozornie przyziemną, czyli bałaganem. Trudność z utrzymaniem porządku wpisuje się w problemy z organizacją. Jeśli osoba partnerska kocha uporządkowanie, to pojawia się kryzys. Jednak wbrew pozorom wiele kobiet z ADHD lubi dobrą organizację, w której to ich wiecznie pędząca głowa odpoczywa. Wypracowanie wspólnych strategii, np. wprowadzenie minimalizmu do urządzenia domu, może pogodzić potrzeby i skłonności obu osób. O ile osoba neurotypowa podejdzie do tej kwestii z empatią i bez zawstydzania, a kobieta z ADHD z uważnością na potrzeby partnera. To naprawdę może się udać!
Hiperfokus u kobiety z ADHD
Osoba neurotypowa może czasami czuć się zmęczona kolejnymi hiperfokusami, w które wpadają kobiety z ADHD. Jest to skłonność do maksymalnego skupienia na danej czynności, na tyle, że wszelkie inne sprawy przestają istnieć. Może to być nowe hobby, pomysł na biznes, wyjazd czy po prostu zainteresowanie jakimś niszowym tematem. Przy okazji pojawia się intensywne potrzeba dzielenia się zdobytą wiedzą, która dla drugiej osoby w dużej dawce może być męcząca. Hiperfokusy na ogół trwają krótko i warto podejść do nich z wyrozumiałością. Kobiety z ADHD bywają też bardzo spontaniczne, dlatego podejmują szybkie decyzje, czasami nie do końca przemyślane. Dla poukładanych neurotypowych może to być gorzka pigułka do przełknięcia, choć przy pozytywnym nastawieniu, ma to też spore plusy.
Gubienie i lęk przed odrzuceniem
Częste zapominanie i gubienie rzeczy to również rodzaj problemu z koncentracją, dla drugiej strony bywa to wręcz niezrozumiałe. Istnieje także zjawisko timeblindness, czyli ślepoty czasowej. Spóźnianie się i problem z przygotowaniem się do czegoś na czas, to tego przejaw. Należy wspomnieć też o lęku przed odrzuceniem. Krytyka i zawstydzanie od najmłodszych lat powodują szereg kompleksów i lęków, z którymi dorosłe kobiety z ADHD wciąż się mierzą. Tak jak każdy, przy partnerze chcą czuć się bezpieczne i akceptowane, krytyczne komentarze mogą odbierać dużo silniej, niż powinny.
Jednak koniecznie trzeba zaznaczyć, że związek z kobietą z ADHD może być również zupełnie niezwykły. Jest to niczym spotkanie dwóch fascynujących światów, które mogą wzajemnie dać sobie naprawdę wiele. Kobiety z ADHD mają szereg wspaniałych zalet. Ich spontaniczność wnosi dużo dobrego w świat neurotypowy. Myślą nieszablonowo i są bardzo kreatywne. Gdy zapałają do czegoś pasją, pochłania je to całkowicie. Potrafią być bardzo empatyczne, wrażliwe, oddane i szczere do bólu. Jeśli partner będzie okazywał wzmacniające wsparcie i empatię, to są doskonałymi kompankami na całe życie.
